Η παραπλάνηση των ''αντιμνημονιακών'' που θέλουν το ευρώ

17'4'2014

Όλοι έχουμε πειστεί ότι με τα μνημόνια δανεισμού από την ΕΕ και το ΔΝΤ εφαρμόζεται η πολιτική της μειώσεως των μισθών, των συντάξεων και της υπέρμετρης φορολόγησης. Αυτό είναι σωστό. Όλοι έχουμε πειστεί ότι όταν σταματήσουν να ισχύουν τα μνημόνια, θα σταματήσει και αυτή η οικονομική πολιτική. Αυτό είναι λάθος.Αν αντικαταστήσουμε τον όρο ''μνημόνιο'' με την ονομασία της πολιτικής που επιβάλλουν, θα αρχίσουμε να βρίσκουμε κάποια άκρη.

Πρέπει όμως πρώτα να δούμε γιατί εφαρμόζεται η πολιτική των μνημονίων.
Η πολιτική που επιβάλλουν τα μνημόνια ονομάζεται εσωτερική υποτίμηση και μειώσεις των δημοσίων δαπανών. Η εσωτερική υποτίμηση είναι οι μειώσεις των μισθών και γίνεται επειδή δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το ευρώ. Αυτό είπε και ο Στρος Καν το 2010, δέκα μέρες μετά την πογραφή του πρώτου μνημονίου, όταν ήταν επικεφαλής του ΔΝΤ:

''Ακόμα και αν εξαφανίζατε το χρέος με κάποιο μαγικό ραβδί, παραμένει το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας - 20 έως 25% έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
Πρέπει να λυθεί. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να γίνει με την υποτίμηση νομίσματος. Το δύσκολο πράγμα είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να το κάνει, αφού έχει το ευρώ. Ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωζώνη είχε τεράστια οφέλη, αλλά και κάποια μειονεκτήματα. Και ένα από αυτά τα μειονεκτήματα είναι ότι δεν είναι δυνατόν να κάνετε (διορθωτική) ρύθμιση μέσω υποτίμησης.
Γι' αυτό είναι τόσο δύσκολο. Γι' αυτό είχατε αυτή την περικοπή στους μισθούς, είναι ανάγκη να γίνετε πιο ανταγωνιστικοί'' (Πηγή)

Το ισχυρό ευρώ έχει εξαφανίζει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Αυτό έχει αντίκτυπο και στο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου, στην αύξηση της ανεργίας και εν τέλει στην αύξηση του δημοσίου χρέους. Το οποίο δημόσιο χρέος διπλασιάστηκε μέσα σ 8 χρόνια (από το 2002 (έτος που μπήκαμε στο ευρώ ως το 2009).

Η πολιτική της ΕΚΤ (που ελέγχεται από τη Γερμανία) αλλά και της ίδιας της Γερμανίας, διατηρεί το ευρώ σε υψηλή ισοτιμία έναντι του δολαρίου. Ξεκίνησε το 2002 με 0.80 του δολαρίου ΗΠΑ και έκτοτε κατέληξε να΄είναι σταθερά πάνω από το 1.35 έναντι του δολαρίου. Μη μπορώντας να αυξήσουμε αλλιώς την ανταγωνιστικότητα, μειώνονται οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα.

Καταλαβαίνει ο καθένας ότι δεν γίνονται οι μειώσεις των μισθών επειδή έχουμε μεγάλο χρέος αλλά επειδή έχουμε σαν νόμισμα το ευρώ. Αυτό θα μπορούσε να γίνει αν είχαμε τη δραχμή συνδεδεμένη με σταθερή ισοτιμία με ένα ισχυρό νόμισμα, όπως έκανε η Αργεντινή που σύνδεσε με ισοτιμία ένα προς ένα το νόμισμα της με το δολάριο.

Αν λοιπόν αντικαταστήσουμε τον όρο ''μνημόνιο'' με τον όρο εσωτερική υποτίμηση και αν γνωρίζουμε γιατί γίνεται αυτή, τότε τα πράγματα θα ξεκαθαρίσουν ως προς το ποιος είναι αντιμνημονιακός.

Πέρα από τα κόμματα που είναι στον κυβερνητικό συνασπισμό (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ που αποχώρησε), τα υπόλοιπα λένε ότι θέλουν να σταματήσει η πολιτική των μνημονίων. Αυτά τα κόμματα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, η Χρυσή Αυγή, οι ΑΝΕΛ και το ΚΚΕ. Όμως όλα πλην ΚΚΕ, είναι υπέρ του να έχει η Ελλάδα για νόμισμα το ευρώ (το ΚΚΕ δεν θεωρεί σαν αιτία όσων γίνονται το νόμισμα). Λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα, οι συντάξεις, οι μισθοί στον δημόσιο τομέα και οι δημόσιες επενδύσεις μειώνονται επειδή ανήκουμε στην ευρωζώνη, φαίνεται η παραπλάνηση που κάνουν τα κόμματα αυτά στον ελληνικό λαό. Του δίνουν την εντύπωση ότι μπορεί η εσωτερική υποτίμηση να σταματήσει όσο είμαστε στην ευρωζώνη.

Τα μνημόνια έχουν συγκεκριμένη διάρκεια (μέχρι το 2016) όπου λήγει και ο ''δανεισμός'' μας από την Ε και το ΔΝΤ.(στην πραγματικότητα εγγυούνται το χρέος μας και δεν μας δανείζουν) Όταν όμως σταματήσουν τα μνημόνια, δεν θα σταματήσει και η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης. Οι μισθοί, οι συντάξεις και οι δημόσιες δαπάνες θα συνεχίσουν να μειώνονται και χωρίς μνημόνια.
Εδώ επίσης έγκειται και η παραπλάνηση των ''αντιμνημονιακών'' οπαδών του ευρώ.

Για να σταματήσει η πολιτική των μνημονίων (η εσωτερική υποτίμηση και οι μειώσεις των δημοσίων δαπανών), πρέπει να υποτιμηθεί το νόμισμα. Το να υποτιμηθεί το ευρώ είναι όνειρο θερινής νυκτός γιατί η υψηλή ισοτιμία του έναντι του δολαρίου συμφέρει τις ΗΠΑ και τη Γερμανία. Επομένως κάτι άλλο πρέπει να γίνει και αυτό είναι η επαναφορά του εθνικού νομίσματος. Προς το παρόν η καταστροφολογία που ακολουθεί την επαναφορά της δραχμής κάνει τους πολίτες να θέλουν το ευρώ. (75% σε πρόσφατη δημοσκόπηση). Παράλληλα η πλειοψηφία είναι κατά των μειώσεων των μισθών και των συντάξεων. Αυτό όμως είναι οξύμωρο και αδύνατο να επιτευχθεί. Όσο έχουμε το ευρώ τόσο θα μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις.

Είδαμε όμως ότι όλα τα κόμματα θέλουν το ευρώ και το ΚΚΕ δεν θεωρεί σαν αιτία το νόμισμα. Μάλιστα ο γγ του Δ. Κουτσούμπας δήλωσε ότι με τη δραχμή θα είμαστε χειρότερα και για περισσότερο χρονικό διάστημα.

Ελπίζω να έγινε κατανοητό ότι για να είναι κάποιος αντιμνημονιακός, πρέπει να θέλει επαναφορά του εθνικού νομίσματος.